



Microplastic
en andere verontreinigende stoffen
70% van het microplastic in de oceanen is afkomstig van visserij en autobanden, niet van plastic verpakkingen.
- Volgens een rapport van UNEP (VN-Milieuprogramma) is 70% van het microplastic in de oceanen afkomstig van menselijke activiteiten zoals visserij, bandenslijtage en het wassen van synthetische stoffen.
- Visnetten, lijnen en uitrusting die in de oceanen achterblijven, zijn verantwoordelijk voor een aanzienlijk deel van het microplastic. Uit onderzoek van de organisatie Ocean Cleanup blijkt dat 46% van het plastic dat in de Stille Oceaan drijft, restanten zijn van visserijmateriaal.
- Microscopische rubberdeeltjes van autobanden die tijdens het rijden ontstaan, worden door regen van de wegen gespoeld en komen in rivieren en oceanen terecht.
- Samenvattend: microplastic in de oceanen is niet afkomstig van standaard consumentenverpakkingen zoals folies of plastic tassen, laat staan van bubbelplastic. De belangrijkste bronnen zijn visserijuitrusting, versleten banden en ander afval dat verband houdt met menselijke activiteiten, en hebben niets te maken met dagelijks gebruikte verpakkingen.
Japan als voorbeeld van effectief microplasticbeheer:
- In Japan zijn waterzuiveringsinstallaties uitgerust met geavanceerde filters die tot 98% van het microplastic opvangen voordat het in open water terechtkomt.
- Onderzoek toont aan dat dankzij deze technologieën het microplastic in Japanse wateren 60% lager is in vergelijking met regio's met minder ontwikkelde infrastructuur.
Zelfs papier dat in het milieu wordt weggegooid, kan schadelijke chemicaliën vrijgeven.
- Het bleekproces van papier maakt gebruik van giftige chemicaliën zoals chloor, die in de bodem en het grondwater kunnen doordringen.
- Uit onderzoek van het Europees Milieuagentschap (EEA) blijkt dat papier dat in bossen wordt weggegooid, microcellulose-deeltjes vrijgeeft die moeilijk biologisch afbreekbaar zijn in een natuurlijke omgeving.
- Net als glas en aluminium kan papier een bedreiging vormen voor wilde dieren die per ongeluk afval eten, wat schade aan hun spijsverteringsstelsel veroorzaakt.
Belangrijkste boodschap:
„Het is niet het materiaal waarvan de verpakking is gemaakt, maar onze beslissingen over hoe we ermee omgaan die uiteindelijk het milieu beïnvloeden. Jij beslist zelf of plastic goed of slecht is.”